استفاده از پلیمر در مخلوط آسفالتی
- آقایان دکتر فرداوس و دکتر رامادهانسیا
چکیده – مخلوط‌های آسفالت اصلاح‌شده پلیمری (PMA) معمولاً در روسازی‌ها و روکش‌های انعطاف‌پذیر با حجم ترافیک زیاد استفاده می‌شوند. در مقابل، تعدادی آزمایش آزمایشگاهی و میدانی برای ارزیابی عملکرد PMA با مخلوط آسفالت گرم معمولی (HMA) انجام شده است. این مقاله مروری بر پلیمرهای مختلف مورد استفاده در مخلوط‌های آسفالتی و اثرات آنها بر خواص رئولوژیکی، مورفولوژیکی، فیزیکی و مکانیکی چسب‌های آسفالتی اصلاح‌شده با پلیمر را ارائه می‌کند. با توجه به بررسی ادبیات مربوطه، یک اصلاح‌کننده خوب بر ویژگی‌های شکست قیر تأثیر می‌گذارد و به آن اجازه می‌دهد تا قبل از شکست، تنش‌ها و کرنش‌های بیشتری را تحمل کند. در روسازی آسفالت، افزودن پلیمرها به قیرهای آسفالتی برای بهبود کیفیت آنها سابقه طولانی دارد. به دلیل حلالیت محدود پلیمرها، قیر. خلاصه ای از مزایا و معایب رایج ترین پلیمرهای مورد استفاده برای تغییر چسب های آسفالت استایرن-بوتادین-استایرن (SBS)، استایرن-بوتادین-لاستیک (SBR)، پلی اتیلن ترفتالات (PET)، پلی پروپیلن (PP)، پلی وینیل کلراید (PVC) ) و غیره مصور شده اند. مقاله با بحث در مورد اثرات ماندگار PMAs بر روسازی آسفالت ادامه می‌یابد. برای ارزیابی اثرات اقتصادی و زیست محیطی، ارزیابی چرخه حیات (LCA) مورد نیاز است.
بدون دیدگاه